Nie będę pisać Wam o uprawie, pielęgnacji najpiękniejszych cebulowych kwiatów bo wszędzie możecie o tym przeczytać. Napiszę Wam ciekawostki, które warto przeczytać :) Nie każdy wie, że lilia jest przysmakiem Chińczyków :( Jak można jeść takie piękne cuda natury !!!?
Na podstawie znalezisk archeologicznych, malowideł i źródeł pisanych można określić, że istnieją już od blisko czterech tysięcy lat. Freski z ich ornamentem znaleziono m.in. w ruinach pałacu króla Minosa na Krecie. Poza tym, że od zawsze stanowiły wspaniały element dekoracyjny ozdabiając: berła, trony, korony królewskie, kościelne freski, monety, w życiu codziennym rośliny te wykorzystywano jako lek na rany, oparzenia, ukąszenia i wszelkiego rodzaju wypryski. Po dziś dzień w niektórych krajach uprawiane są nie tylko jako rośliny ozdobne ale i na potrzeby kulinarne; w Chinach ugotowane, później zmiksowane cebulki są znakomitym dodatkiem do wyrobów cukierniczych, kremów i deserów. Cebulki lilii swego czasu znaleziono w sarkofagach egipskich mumii; prawdopodobnie miały one zapewnić zmarłym pokarm. Ich pochodzenie wiąże się z różnymi legendami; starożytni Grecy wierzyli, że biała lilia (Lilium candidum) powstała z mleka niebiańskiej bogini Hery i nazywali ją leirion co oznacza:delikatny, cienki, wrażliwy. Kwiat ten zwany (u nas) potocznie lilią św. Antoniego lub lilią św. Józefa, w Chrześcijaństwie jest symbolem Maryjnym i oznacza: czystość, piękno, niewinność. Symbole lilii umieszczano również na herbach rycerskich i herbach miast (tzw. lilia herbowa); z czasem stały się też nieodłącznym elementem harcerskiego munduru (na krzyżu harcerskim, otoczona okręgiem i wieńcem dębowo-wawrzynowym, także na nakryciu głowy, niekiedy klamrze pasa). Ma symbolizować: odwagę, męstwo, prawość. Lilijka harcerska posiada dodatkowo oznakowanie kierunku północy (jak w kompasie) co sugeruje: "podążać we właściwym kierunku". Jeśli chodzi o piękne, żywe okazy botaniczne, to wszystkich odmian lilii jest blisko osiemdziesiąt. Występują: w Alpach, w Karpatach Zachodnich, Sudetach - lilia bulwkowata, na terenie Bałkanów i Azji Zachodniej - lilia biała. W Polsce najpopularniejsze są dwie odmiany: lilia bulwkowata (Lilium bulbiferum), oraz lilia złotogłów (Lilium martagon). Tę ostatnią w stanie naturalnym można spotkać na żyznych glebach śródleśnych polan. Lilia bulwkowata rośnie w górach. Obie są pod ścisłą ochroną. Znana lilia królewska (Lilium regale) pochodzi z Chin, zaś lilię pozłacaną (Lilium auratum) sprowadzono do Europy z Japonii w latach sześćdziesiątych XX wieku. Sympatycy tych pięknych okazów mogą je podziwiać i zachwycać się ich bajecznymi zapachami na corocznych wystawach kwiatowych organizowanych w wielu miastach.
Nie będę pisać Wam o uprawie, pielęgnacji najpiękniejszych cebulowych kwiatów bo wszędzie możecie o tym przeczytać. Napiszę Wam ciekawostki, które warto przeczytać :) Nie każdy wie, że lilia jest przysmakiem Chińczyków :( Jak można jeść takie piękne cuda natury !!!?
OdpowiedzUsuńNa podstawie znalezisk archeologicznych, malowideł i źródeł pisanych można określić, że istnieją już od blisko czterech tysięcy lat. Freski z ich ornamentem znaleziono m.in. w ruinach pałacu króla Minosa na Krecie. Poza tym, że od zawsze stanowiły wspaniały element dekoracyjny ozdabiając: berła, trony, korony królewskie, kościelne freski, monety, w życiu codziennym rośliny te wykorzystywano jako lek na rany, oparzenia, ukąszenia i wszelkiego rodzaju wypryski. Po dziś dzień w niektórych krajach uprawiane są nie tylko jako rośliny ozdobne ale i na potrzeby kulinarne; w Chinach ugotowane, później zmiksowane cebulki są znakomitym dodatkiem do wyrobów cukierniczych, kremów i deserów. Cebulki lilii swego czasu znaleziono w sarkofagach egipskich mumii; prawdopodobnie miały one zapewnić zmarłym pokarm. Ich pochodzenie wiąże się z różnymi legendami; starożytni Grecy wierzyli, że biała lilia (Lilium candidum) powstała z mleka niebiańskiej bogini Hery i nazywali ją leirion co oznacza:delikatny, cienki, wrażliwy. Kwiat ten zwany (u nas) potocznie lilią św. Antoniego lub lilią św. Józefa, w Chrześcijaństwie jest symbolem Maryjnym i oznacza: czystość, piękno, niewinność. Symbole lilii umieszczano również na herbach rycerskich i herbach miast (tzw. lilia herbowa); z czasem stały się też nieodłącznym elementem harcerskiego munduru (na krzyżu harcerskim, otoczona okręgiem i wieńcem dębowo-wawrzynowym, także na nakryciu głowy, niekiedy klamrze pasa). Ma symbolizować: odwagę, męstwo, prawość. Lilijka harcerska posiada dodatkowo oznakowanie kierunku północy (jak w kompasie) co sugeruje: "podążać we właściwym kierunku". Jeśli chodzi o piękne, żywe okazy botaniczne, to wszystkich odmian lilii jest blisko osiemdziesiąt. Występują: w Alpach, w Karpatach Zachodnich, Sudetach - lilia bulwkowata, na terenie Bałkanów i Azji Zachodniej - lilia biała. W Polsce najpopularniejsze są dwie odmiany: lilia bulwkowata (Lilium bulbiferum), oraz lilia złotogłów (Lilium martagon). Tę ostatnią w stanie naturalnym można spotkać na żyznych glebach śródleśnych polan. Lilia bulwkowata rośnie w górach. Obie są pod ścisłą ochroną. Znana lilia królewska (Lilium regale) pochodzi z Chin, zaś lilię pozłacaną (Lilium auratum) sprowadzono do Europy z Japonii w latach sześćdziesiątych XX wieku. Sympatycy tych pięknych okazów mogą je podziwiać i zachwycać się ich bajecznymi zapachami na corocznych wystawach kwiatowych organizowanych w wielu miastach.